Menselijke activiteiten met betrekking tot dieren en hun implicaties (en waarom zouden we ze moeten stoppen)
Boer vraagt om therapie voor zijn depressieve koe
Een melkveehouder uit Vreeland ging met zijn gedeprimeerde koe naar "De Stichting Familie Bofkont" in Amstelveen, omdat ze bekend staan voor het redden van boerderijdieren. Dit was echt een speciaal geval. De koe kon de druk om te presteren op het melkveebedrijf niet meer aan. Ze paste niet in de rest van de kudde en werd zichtbaar erg eenzaam. De boer noemde haar de "Trieste Koe". Onlangs - na een extreem moeilijke bevalling - verdronk haar kalf. De koe bleef dagen achtereen in de buurt van de plaats waar hij stierf. Ze was alleen en rouwde.
Omdat de trieste koe een 'belasting' was geworden voor de melkveehouder, zou ze voor de slacht worden opgehaald. Maar in plaats daarvan riep de boer hulp in bij 'De familie Bofkont' en vroeg of de koe daar niet zou kunnen wonen. Dafne, het hoofd van het gezin, bestudeerde het geval van de trieste koe en ontdekte een manier om het dier beter te maken. Ze kwam een zeer levendig, jong stierkalf tegen, klaar om naar een veemarkt te vertrekken en haalde zijn eigenaar over om haar het kleine beestje te geven.
Nu leven hij en de 'Trieste Koe' gelukkig samen bij de 'Familie Bofkont'', in het Beloofde Varkensland zoals Dafne haar boerderij noemt. Het eerste deel van de behandeling met de trieste koe was succesvol: het levendige kleine kalf gaf haar de wil om te leven terug. Gewoon door het van haar te laten drinken!
Koe en kalf genieten van een ervaring die zo normaal zou moeten zijn.
Je kunt het hele verhaal van de Trieste Koe op deze site lezen (met toestemming van Dafne hebben we het op onze site, met nog vele andere verhalen over dieren gered uit de bioindustrie, mogen plaatsen):
Dit is slechts één verhaal van de velen over melkkoeien en de gevolgen van de melkproductie. Als ik naar de sportschool ga met mijn "Meat is murder" -t-shirt, lijken de mensen te begrijpen wat dat betekent en dat we niet willen dat dieren worden gedood vanwege hun vlees. Maar als ik mijn "Dairy has killed me" -t-shirt draag, krijg ik van tijd tot tijd hele vragende blikken. Niet iedereen lijkt de link te kennen tussen melk en de koe.
Net als bij mensen moet een melkkoe eerst een kalf baren, om melk te kunnen geven. Als de vaars iets meer dan een jaar oud is, wordt ze geïnsemineerd met het sperma van een stier. Eerste vraag: hoe wordt dit sperma geproduceerd? De methoden variëren. Sommige stieren "dekken" een soort van nepkoe bestaande uit een frame met een koeienhuid erop en ejaculeren dan in een rubberen buis met een fles aan het uiteinde. Sommigen "dekken" een "gecastreerde stier" , "teasers" genoemd in het engels, en op het cruciale moment wordt de dekking met een kunstmatige vagina onderbroken en het sperma opgevangen. Een andere methode is door de stier de koe te laten dekken en daarna wordt het sperma verwijderd. Als de stier een beetje hulp nodig heeft om te presteren, kan een spray worden gebruikt die de koe-oestrusmoleculen nabootst. Een pijnlijkere manier is electroejaculatie wat nu steeds vaker wordt gebruikt. Electroejaculatie komt erop neer dat de stier door het toepassen van een reeks korte, laagspanningspulsen van stroom naar de bekkenzenuwen, ejaculeert waarna het sperma in een buisje wordt opgevangen. Zoek zelf even de details op over deze manier van sperma "melken". Of het een inbreuk is op de welzijn van de stier, daar wordt natuurlijk over gedebateerd. Volgens de boeren is dat niet zo. Maar de stier moet wel worden ingeklemd in een stalen kooi, want anders beweegt hij te veel. Onderzoekers hebben geconstateerd dat stieren meestal ontwijkend op deze behandeling reageren en ze loeien meer. We laten het aan jou over om te beslissen wie nu gelijk heeft. Wat ons betreft geloven wij in het gezegde: "Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat dan ook een ander niet."
Het baren van een kalf is natuurlijk ook geen onpijnlijke ervaring voor de koe, net als voor een mensenmoeder.
Sommige koeien worden behandeld met pijnstillers, vooral als er complicaties optreden. Velen krijgen dat niet. Wanneer de kalveren worden geboren en in goede gezondheid verkeren (naar schatting gaat 2 tot 5% van de kalveren verloren), blijven de koe en het kalf slechts maximaal 12 uur na de geboorte bij elkaar. Na het controleren van de koe, wordt ze in een andere groep geplaatst, de melkkudde, en het kalf gaat naar een individueel kalfshokje. De scheiding is een stressvolle periode voor zowel de koe als het kalf. Koeien kunnen dagenlang naar hun kalveren blijven roepen en kunnen behoorlijk agressief worden als de boer het kalf weghaalt. Gedurende deze periode zijn zowel koeien als kalveren kwetsbaarder voor ziekten. Kreupelheid bij de koe is er één van en komt vaak voor in de eerste paar weken na het kalven. Elk geval van kreupelheid kost een aanzienlijke hoeveelheid geld, omdat de koe minder melk geeft en een verminderde vruchtbaarheid heeft. In plaats van het te behandelen, worden velen het liefst van de hand gedaan en naar de slachterij gestuurd.
Bulle, het kalfje van het verhaal van Dafne is inmiddels geworden tot deze prachtige stier. Toen Bulle 1 jaar oud was dronk hij nog bij z'n stiefmoeder. Bron : http://www.familiebofkont.nl/
Een ander welzijnsprobleem is Mastitis, een infectie van de uier, wat erg pijnlijk is voor de koe. In extreme gevallen kan mastitis tot de dood leiden. Er zijn vele oorzaken waarom koeien deze uierinfectie krijgen: inteelt, slechte hygiënische omstandigheden en een hoge melkproductie zijn er enkelen van. Om te proberen de uier- en melkhygiëne te verbeteren, wordt in sommige bedrijven de staart zonder verdoving geknipt, wat uiteraard erg pijnlijk is. Dat heeft weer gevolgen voor het welzijn van de koeien, want zonder staart lijdt de koe véél meer aan vliegenplagen en insectenbeten. Met de staart jaagt de koe nl de insecten weg.
Koeien met mastitis worden behandeld met antibiotica, wat betekent dat hun melk apart moet worden gehouden. Doet de boer dat niet dan kan hij daarvoor grote boetes krijgen. Dus nogmaals, om al deze problemen te vermijden en omdat koeien makkelijk genoeg kunnen worden vervangen door nieuwe vaarzen, is het voor de boer voordeliger om deze zieke koeien naar de slacht te sturen.
De koe wordt meer dan 10 weken na de bevalling weer opnieuw geïnsemineerd om zo de melkproductie in stand en zo hoog mogelijk te houden. Dus de koe is het grootste deel van haar leven zwanger. Een koe kan onder normale omstandigheden minstens 20 jaar oud zijn. Op melkveebedrijven worden koeien na 4 tot 5 jaar afgedaan als de melkproductie daalt.
Wat er met de kalveren gebeurt, daar hebben we in het vorige artikel al over gehad. Als het kalf een vrouwtje is, kan het blijven als vervanging van een koe die niet meer rendabel is. Veel mannetjes worden oftewel tijdens of net na de geboorte gedood (geschoten). Als het niet wordt gedood, wordt het verkocht en dat kan al gebeuren vanaf dat het nog maar één week oud is. Sommigen gaan pas weg als ze gespeend zijn om te worden grootgebracht voor rundvlees of rosé kalfsvlees.
Terwijl in vroegere tijden de kuddes vrij klein waren, hebben de boeren tegenwoordig steeds grotere kuddes. En de meeste koeien blijven nu ook hun hele leven op stal. In Frankrijk hebben we het geval gevolgd van een boer of beter een bedrijf dat de toestemming kreeg om een stal te bouwen voor 1000 dieren: 500 koeien en 500 vaarzen en kalveren.
En hier is ze dan weer "Trieste Koe" die niet meer zo triest is en zeer zeker haar zusjes van de oude boerderij met vele jaren heeft overleefd. Bron: http://www.familiebofkont.nl/
Al na een paar maanden lekte informatie uit van één van de medewerkers dat de dieren waren uitgeput, het voedsel was beschimmeld en muf, de meeste koeien waren kreupel, de dieren werden niet behandeld en ze leden: er stierven ca 2 à 3 koeien en 5 kalveren per week! Het is duidelijk dat dierenwelzijn in dit soort bedrijven geen hoge prioriteit kan hebben. En het verrast ons nog altijd als we boeren horen zeggen dat ze hun dieren goed verzorgen onder dit soort oncontroleerbare omstandigheden, wetende uit eigen ervaring hoe moeilijk het is om "goed" voor een groot aantal dieren te zorgen.
In 2015 verscheen er een documentaire van Zembla over de melkveehouderij en de gevolgen van de schaalvergroting in Nederland. Om even weer wat geheugens op te frissen hebben we hem hieronder nog even geplaatst.
Dus in een notendop: door de jaren heen zijn koeien machines geworden voor melkproductie met alle gevolgen van dien voor hun gezondheid en hun psychisch welzijn en de helft van de kalveren is eigenlijk afval dat van de hand moet worden gedaan. Redenen voor ons om zuivelproducten te laten staan. Wat doe jij?
MENU (nu nog in het engels)
- Wat is anti-speciesisme?
- Gevoel en Bewustzijn van Dieren oftewel Animal Sentience: een ongemakkelijke waarheid II
- Gevoel en Bewustzijn: waar komt het vandaan?
- (Intensieve) veehouderij voor vlees, melk en ei-produkten
- (Intensieve) veehouderij voor pelzen, leer
- (Intensieve) veehouderij voor wol
- (Intensieve) ganzenhouderijen voor dons
- Fishing and fish farming
- Circuses, Zoos and Marine Parks
- Animal testing and animals used in medical or veterinary universities
- Hunting, canned hunting and trophy hunting
- (Cruel) Animal Sports like bullfighting and other fiestas, cockfighting, horse racing, greyhound racing, sled dogs racing, pigeon racing, pig wrestling, rodeos etc.
- Pets
- Horse and pony riding
- Animals used in films, adds
- Zoophilia
- Anti-speciesism and climate change
- Wat U kan doen